Vandalizm, suç teşkil eden bir eylem olarak kabul edilmektedir. Ancak bazı sanatçılar için bu tür eylemler, yaratıcı bir sürecin bir parçası olarak görülmektedir. Bu araştırmada, sanat eseri yapımı sürecinde ya da bazen eserin kendisi olarak, tahribat ve yıkım gibi vandalist yöntemlerle ortaya çıkarılan sanatsal eylemlerin veya sürecin tam tersine döndürüldüğü yani yıkım veya tahribata uğramış yapı, yüzey, form ve hatta sanat eserlerinin, yeni bir eylemle sanat eserine dönüştürmesine yönelik eylemlerin sanatsal anlamlar taşıyıp taşıyamayacağı sorusu ele alınmıştır. Postvandalizm, sanatın toplumsal ve politik bir araç olarak kullanıldığı bir akımdır. Kamusal kullanım ve izinsizlik kavramları önemlidir ve sanatçılar geleneksel sanat galerilerinin sınırlarını aşarlar. Postvandalistler toplumsal eşitsizlik, politika ve çevre meselelerine odaklanarak toplumsal eleştiri yaparlar. Sanatın sokakta olması ve genellikle büyük ebatlarda uygulanmış olması geniş insan kitlelerinin dikkatini işaret edilen konuya yöneltir ve sanatla ilgili kavrayışlarına katkıda bulunur. Bu noktada dijital dönüşüm ve sosyal medya yaygınlığı, bu sanat akımının daha da geniş bir kitleye ulaşmasını sağlamıştır. Bu yayılma, geleneksel sanat anlayışına meydan okur, izleyiciyi aktif katılımcılar haline getirir ve toplumsal değişikliği teşvik eder. Yapılan araştırmada postvandalist sanatçıların vandalizmi kullanma yaklaşımlarında farklılaştıkları görülmüş ve metinde ele alınan sanatçıların seçiminde bu farklılığın gösterilmesi ve yorumlanması araştırma sınırı olarak kabul edilerek, sınıflandırıcı analizler yapılmaya çalışılmıştır. Araştırmanın yakın tarihli ve az çalışılmış sanat etkinliklerine odaklanarak günümüz sanatına dair literatüre katkı yapması amaçlanmıştır. Araştırma sürecinde veriler doküman inceleme yöntemiyle elde edilmiş ve nitel analizler yapılarak değerlendirilmiştir.
Anahtar sözcükler: Günümüz Sanatı, vandalizm, postvandalizm, sokak sanatı