Varoluşun temel olgularından biri olarak değerlendirilen sanat, üretilmeye başlandığı andan itibaren bir mekânın içerisinde yer almaktadır. Dolayısıyla, sanatın ve mekânın üretimi, birbirleriyle ilişki olarak varlığını sürdürmektedir. Sanat üretimi; tarihsel süreçte, iki boyutlu yüzeyde mekân yanılsamasının yaratıldığı, el işçiliğini ön plana çıkaran klasik bir anlayıştan, giderek yüzeye yaklaşan, yüzeyde kalan ve ardından yüzeyden dışarı taşarak gerçek espasta ifadesini bulan bir anlayışla karşımıza çıkmaktadır. Bu doğrultuda ortaya çıkan enstalasyon, performans ve arazi sanatı gibi oluşumlar, sanatçılara yeni ifade olanakları sunmaktadır. Farklı sanat anlayışlarının benimsenmesiyle, sergileme biçimleri de eş zamanlı bir gelişme göstermektedir. Alışıldık formlarıyla galeri ve müzeler, eserlerin sergilendiği mekanlardan, sanat eserinin kendisi haline geldiği veya sanatçıların sanat üretimlerini gerçekleştirirken alternatif mekânlara yönelmeleri sonucu, dönüşüme uğramıştır. Sanat eseri, izleyici ve mekân arasındaki ilişkinin değişen niteliğini en doğru şekilde sorgulayabilmek açısından, düşünürlerin mekân kavramına ilişkin ortaya koyduğu fikirler, önemli bir yere sahiptir. Çalışmanın amacı; mekân-sanat ilişkisinin tarihsel süreçteki gelişimini, kuramcıların çok yönlü mekân sorgusu üzerinden, güncel işlerle örneklendirerek irdelemektir.
Anahtar Kelimeler: Mekân, Sergi, Galeri, Müze
|