Yönetmenliğini Aamir Khan, Amole Gupte ve Ram Madhvani'nin yaptığı, 23 ödül ve 13 ödül adaylığı bulunan 2007 yapımı Yerdeki Yıldızlar (2007) adlı film, özel gereksinimli üçüncü sınıf bir çocuğun yaşamını ele almaktadır. Mükemmel derecede akademi ve spor başarısı olan abisinin aksine, oldukça yaratıcı resimler çizmesine rağmen, harf ve sayıları algılamada problem yaşadığı için derslerini geçemeyen Ishaan (Darsheel Safary) hem aile içinde hem de okul çevresinde yapıcı olmayan muamelelerle karşılaşmaktadır. Ancak bu olumsuzluk, yeni okulunda karşılaşacağı Ram Shankar Nikumbh adlı resim öğretmeni ile ters dönecektir. Filmde resmedilen (a) abi ve kardeşin karakteristik özellikleri, (b) geleneksel olan ile olmayan öğretmen modelleri ve (c) azınlık ile çoğunluğun arzuları arasındaki farklılıklar, kusursuzluk ile yaratıcılığın birbiriyle gittikçe zıtlaşan kavramlar olarak inşa edilmesini sağlamıştır. Bu zıtlıklar, "Jame Raho", "Mera Jahan" ve "Bum Bum Bole" adlı video kliplerde İshan’ın derin duygu durumunu yansıtarak yoğunlaşmıştır. Yoğunlaşma, Çağrışımcılık teorisine dayandırılarak açıklanmıştır. Video kliplerin öyküdeki işlevi, sırayla “var olan düzen”, “var olan düzenin aksaklıkları” ve “yeni düzen” şeklindedir. Bu şekildeki anlatım, kusursuzluktan yaratıcılığa doğru ve sonunda yaratıcılığın kazandığı bir akışı oluşturmaktadır. Öyküdeki işlevleri göz önünde bulundurarak, video klipler (a) şarkı sözü, (b) görüntü/film ve (c) ezgi olmak üzere üç alt kategori altında içerik analizi ile incelenmiştir. İçerik analizi sonucunda, kusursuzluk ve yaratıcılık fark/tekrar, anlama/açıklama, özgürlük/düzene bağlılık olmak üzere üç alt-temayı meydana getirmiştir. Kusursuzluk, tekrar, açıklama ve düzene bağlılık kavramları ile ilişkiler kurarken; yaratıcılığın fark, anlama ve özgürlük kavramları ile bağ kurduğu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Yerdeki Yıldızlar, film müziği analizi, kusursuzluk, yaratıcılık