Kovid-19 salgını, küresel ölçekte siyasi, ekonomik, kültürel ve toplumsal alanda önemli sonuçları görülen derin krize neden olmuştur. Salgına karşı alınan tedbirler, toplumsal süreçlerde aksamalara yol açarken, bazı iş kollarında çalışmalar durma noktasına gelmiştir. Tüm dünyada, sağlığın temel mesele haline gelmesi, dijitalleşmenin artması, sosyal ilişkilerin, ekonomik ve sanatsal etkinliklerin yeniden tasarlanması gibi bir takım yapısal dönüşümler görülmektedir. Bu araştırma, salgın, savaş ve afet gibi olağanüstü durumlarda iş yoğunluğu daha da artan gazetecilerin çalışma düzeninin, Covid-19 salgınından nasıl etkilendiğinin açığa çıkarılması amacıyla yapılmış nitel araştırmadır. Çalışma kapsamında, Ankara’daki haber kuruluşlarında görevli 9 gazetecinin görüşlerine başvurulmuştur. Araştırma bulgularına göre, özellikle gazete ve televizyon gazeteciliğinde, haber üretim sürecinde yerinden haber toplama yöntemini uygulama imkanının neredeyse hiç bulunamadığı, yeni iletişim ortamları üzerinden erişilen ikincil kaynaklardan ya da ajanslardan haberlerin toplandığı saptanmıştır. Hastalık bulaşma riski ve haber kaynakları tarafından düzenlenen etkinliklere gazeteci katılımının sınırlandırılması gibi nedenlerden kaynaklanan bu durumun, gazete ve televizyon habercilerinin, olağan dönemde kısmen kullandıkları yeni iletişim ortamlarına daha fazla yönelmelerine neden olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Gazetecilik, haber üretim pratikleri, Kovid-19 salgını