Geçmişten günümüze cadı imgesi sözel, yazılı ve görsel anlatıların beslendiği önemli bir kaynak olmuştur. Mitoloji, efsane ve masallarda cadılık; büyücü, korkunç, kötü, çirkin bir yaşlı gibi olumsuz özelliklerle cadı kadın kimliğinde toplanmıştır. Aynı zamanda çocuk öldüren, hastalık ve felaket getiren, şeytanla işbirliği yapan kişidir. Bu cadı imajı, tarihi gerçeklikte kültürel, ekonomik, politik ve sosyal söylemlerle ilintili olmakla birlikte bir anlatıdan diğerine sürekli uyarlanarak adeta gelenekselleşmiş ve karakteristik özellikleriyle belleklerimizde yer etmiştir. Bu geleneği sinema ve sinemanın bir alt kolu olan animasyon sineması da uygulamıştır. “Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler”, “Oz Büyücüsü”, “Hansel ve Gretel” ve “Sindirella” masallardan uyarlanarak geleneksel cadı kavramına karşılık gelen filmlerden birkaçıdır. Günümüzde animasyon sinemasında cadı karakterleri; geleneksel ve modern toplumun yaşam tarzlarıyla beraber harmanlanarak geleneksel cadı imajının dışına taşmış ve ilginç bir dönüşüm sürecine girmiştir. Toplumsal ve kültürel değişimlere paralel olarak artık cadı karakterinin farklı hikayeleri ve anlamları yansıttığı görülmektedir. Bu çalışma; animasyon sinemasında üretilen cadı karakterlerinin geleneksel cadı imgesinden farklarını ortaya koyabilmeyi ve yaşadıkları dönüşümleri ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Çalışmada öncelikle cadı ve cadılık kavramı tarihi süreç içerisinde ele alınmış ve ardından sinema ve animasyon sinemasında cadı imgesine dair özellikler ve karakterler içerikle birlikte örneklendirilmiştir. Çalışmada ayrıca animasyon filmlerinde cadı karakterlerinin, cadılık durumu tartışılmakta ve bu kapsamda animasyon sinemasının öne çıkan örneklerinden olan Miyazaki filmi “Küçük Cadı Kiki” (Kiki's Delivery Service, 2007) analiz edilmektedir. Filmin analizi, anlatıların önemli bileşenlerinden zaman, mekân ve karakter ilişkisi ile birlikte gerçekleştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Cadı, cadılık tarihi, sinema, animasyon sineması, “Küçük Cadı Kiki”