Mekân kavramı içerisinde kapsamlı pek çok anlam barındırsa da canlı tarafından düzenlenmiş olan ve canlıya güven içinde yaşama hakkı veren alan olarak tanımlanabilir. Yaşam alanı olarak nitelendirilen mekânın var olabilmesi için öncelikle bireyler tarafından algılanması gerekmektedir. Bu bağlamda mekân; algılama yoluyla oluşan ve gelişen, deneyim ve bilinç ile anlam kazanan bir oluşumu ifade etmektedir. 20.yüzyılda Edmund Husserl’ın öncülüğünde ortaya çıkan, algı ve bilinç bilimiyle uğraşan ‘‘fenomenoloji’’ felsefesi de mekânı nasıl algıladığımız hakkında bizlere bilgi vermektedir. Çalışmada bilinç ve algı temel kavramları üzerinden yola çıkılarak bir mekânın algılanması için gerekli olan fenomen, fenomeni aktif hale getirmek için gerekli olan duyu uyarımı ve duyuların mimarlık alanındaki kullanımı hakkında fikir oluşturmak ile birlikte bu kavramların birbirleriyle olan ilişkisi ile ilgili bilgi edinmek amaçlanmıştır. Mekânda duyu kullanımı ve mimarlık fenomenolojisinin önemli isimlerinden biri olan Tadao Ando’nun önemli yapılarından bir seçki oluşturulmuş ve göstergeler yorumlanarak anlamlandırılmıştır. Işık Kilisesi, Poly Grand Tiyatrosu ve Azuma Evi seçkileri incelenerek fenomenoloji bağlamında analiz edilmiştir. Yöntem olarak nitel araştırma teknikleri kullanılmıştır. Konu ile ilgili detaylı literatür taraması yapılmış; kitap, kitap bölümü, makale gibi temel kaynaklara erişilmiş, göstergeler yorumlanmış ve anlamlandırılmış, yazılı kaynaklar üzerinden araştırma tamamlanmıştır. Çalışmanın, mekânda duyu kullanımının mekân algısını nasıl etkilediği konusunda fikir oluşturması, mekân tasarımı yapan mimarlara ve iç mimarlara tasarlama sürecinde yol göstermesi ve literatüre katkı sağlaması hedeflenmektedir.
Anahtar Kelimeler: Mekân, algı, fenomenoloji, duyu kullanımı, Ando mimarlığı